أفعيينا با لخلق الاول بل هم في لبس من خلق جديد(ق:15)

مگر از آفرينش نخستين {خود} به تنگ آمديم ؟{نه} ، بلكه آنها از خلق جديد درشبهه اند.

دراين آيه ، قرآن از احياي انسانها درآخرت باتعبير «آفرينش جديد» يادمي كند و در قالب استفهام انكاري بيان ميدارد كه همان گونه كه خداوند از آفرينش اوليه ي انسان ها عاجز نبوده ، از احياي مجدد آنها نيز ناتوان نخواهد بود ، هر چند منكران معاد (بي هيچ دليل و برهاني ) درباره ي آفرينش دوم در شك و ترديدند.