آيا ميتوان سختي هايي كه در زندگي ميكشيم و ندونيم اشكال كارمون كجاست به خدا پناه ببريم و اونو ازمون الهي فرض كنيم؟

ما دو گروه داريم. مومن و كافر.

سختي هاي زندگي براي کافر عذاب است اما براي مومن حتما جنبه تربيت و سازندگي دارد.

البته گاهي هم گوشمالي است تا انسان بيدار شود و راه را بيابد اما بيشتر جنبه ربوبيت دارد و ا نسان در سختي ها ساخته مي شود و ايمان انسان آزموده مي شود .

حتي انسان ايمان خودش را در سختي ها مي شناسد و مي فهمد مي تواند در راه خدا پايداري کند يا نه؟

اگر سختي نباشد حتي انسان به خودشناسي هم نمي رسد چه رسد به خودسازي…